1.   W parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Budzisławiu Kościelnym chrzty odbywają się 
       w pierwszą i trzecią niedzielę każdego miesiąca na Sumie o godz. 11³⁰ oraz w pierwsze święto 
       Bożego Narodzenia i Wielkanocy

2.   Rodzice zgłaszając chrzest swojego dziecka w kancelarii przedstawiają dokumenty:

     Eucharystia jest centrum i szczytem życia Kościoła, ponieważ Chrystus włącza Kościół i wszystkie jego członki do swojej ofiary uwielbienia i dziękczynienia, złożonej raz na zawsze Ojcu na krzyżu. Przez tę ofiarę Chrystus rozlewa łaski zbawienia na swoje Ciało i Krew Pana. Elementy te konstytuują jeden i ten sam akt kultu.

     Celebracja Eucharystii obejmuje zawsze: głoszenie słowa Bożego, dziękczynienie składane Bogu Ojcu za wszystkie Jego dobrodziejstwa, a zwłaszcza za dar Jego Syna; konsekrację chleba i wina oraz uczestniczenie w uczcie liturgicznej przez przyjmowanie Ciała i Krwi Pana.

     Eucharystia jest pamiątką Paschy Chrystusa, to znaczy dzieła zbawienia wypełnionego przez Jego życie, śmierć i zmartwychwstanie. Dzieło to uobecnia się w czynności liturgicznej.

     Sam Chrystus, wieczny Arcykapłan Nowego Przymierza, działając przez posługę kapłanów, składa Ofiarę eucharystyczną. Sam Chrystus, rzeczywiście obecny pod postaciami chleba i wina, jest również darem ofiarnym składanym w Eucharystii.

     Tylko kapłani wyświęceni mogą przewodniczyć Eucharystii i konsekrować chleb i wino, aby stały się Ciałem i Krwią Pana.

     Kto chce przyjmować Chrystusa w Komunii eucharystycznej, musi być w stanie łaski. Jeśli ktoś ma świadomość, że popełnił grzech śmiertelny, nie powinien przystępować do Eucharystii bez otrzymania uprzednio rozgrzeszenia w sakramencie pokuty.

     Przyjęcie  Ciała  i  Krwi Chrystusa w Komunii świętej  pogłębia  zjednoczenie  komunikującego  z  Panem,  gładzi  grzechy  powszednie i zachowuje od grzechów ciężkich. Kościół żywo poleca wiernym, by przyjmowali zawsze Komunię świętą, gdy uczestniczą w sprawowaniu Eucharystii. Zobowiązuje ich do tego przynajmniej raz w roku. Przez tę ofiarę Chrystus rozlewa łaski zbawienia na swoje Ciało, którym jest Kościół.

            Szczególnie ważnym w życiu każdego chrześcijanina oraz życiu Kościoła jest przyjęcie Komunii świętej po raz pierwszy.

           Sakrament pokuty - zwany jest także sakramentem przebaczenia grzechów, nawrócenia, spowiedzi lub pojednania. W świetle wiary nie ma większego zła niż grzech i nic innego nie powoduje gorszych skutków dla samych grzeszników, dla Kościoła i dla całego świata.

Sakrament pokuty składa się z trzech aktów penitenta oraz rozgrzeszenia kapłana. Aktami penitenta są; żal za grzechy, spowiedź lub ujawnienie grzechów przed kapłanem oraz postanowienie wypełnienia zadośćuczynienia i czynów pokutnych. Żal za grzechy powinien wypływać z motywów wynikających z wiary. Jeśli jego źródłem  jest miłość do Boga, nazywamy go „doskonałym”; jeśli opiera się na innych motywach, nazywamy go „niedoskonałym”.

Osoba chcąca dostąpić pojednania z Bogiem, musi wyznać przed kapłanem wszystkie grzechy ciężkie, których jeszcze nie wyznawała, a które przypomniała sobie po starannym zbadaniu swojego sumienia. Wyznanie grzechów powszednich nie jest samo w sobie koniecznym, niemniej jest przez Kościół żywo zalecane.

Do odpuszczenia grzechów zostali upoważnieni przez władzę kościelną tylko kapłani, którzy zadają penitentowi wypełnienie pewnych czynów „zadośćuczynienia” lub „pokuty”.

Skutkami duchowymi sakramentu pokuty są: pojednanie z Bogiem; pojednanie z Kościołem; darowanie kary wiecznej spowodowanej przez grzechy śmiertelne; darowanie, przynajmniej częściowe, kar doczesnych, będących skutkiem grzechu; pokój i pogoda sumienia oraz pociecha duchowa; wzrost sił duchowych do walki, jaka musi prowadzić chrześcijan.
 

W parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Budzisławiu Kościelnym można skorzystać z  sakramentu pokuty:

          Sakrament namaszczenia chorych udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi, który doświadcza trudności związanych ze stanem ciężkiej choroby lub starości.

Stosowny czas na przyjęcie namaszczenia chorych zachodzi wtedy, gdy wierny staje wobec niebezpieczeństwa śmierci z powodu choroby lub starości. Sakrament ten chrześcijanin może przyjmować za każdym razem gdy jest dotknięty ciężką chorobą lub gdy nastąpiło jej nasilenie.

Sakramentu tego udzielają tylko kapłani. Przy jego sprawowaniu używają oni oleju poświęconego przez biskupa lub w razie potrzeby przez samego prezbitera, który celebruje ten sakrament.

Skutkami specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych są: zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla jego własnego dobra i dla dobra Kościoła; umocnienie, pokój i odwaga, by przyjmować po chrześcijańsku cierpienia, choroby i starość; przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty; powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu; przygotowanie na przejście do życia wiecznego. 

W parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Budzisławiu Kościelnym duszpasterz posługuje chorym:

   1. W nagłych przypadkach, można kapłana poprosić do chorego w każdej porze dnia i nocy. Uczynić to
 może rodzina chorego, sąsiedzi lub sam chory.

   2. Cykliczne odwiedziny chorych przez kapłana z posługą sakramentalną odbywają się:

          Sakrament przymierza małżeńskiego, przez który mężczyzna i kobieta stanowią między sobą wewnętrzną wspólnotę życia i miłości, powstał z woli Stwórcy, który wyposażył je we własne prawa. Z natury jest on nastawiony na dobro współmałżonków, a także na zrodzone i wychowane potomstwo. Małżeństwo ochrzczonych zostało podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu. Małżeństwo opiera się na zgodności obu stron, to znaczy na woli wzajemnego i trwałego oddania się sobie w celu przeżywania przymierza wiernej i płodnej miłości.

Sakrament małżeństwa powinien być zawierany publicznie, w ramach celebracji liturgicznej, wobec kapłana oraz świadków i zgromadzenia wiernych.

Do istoty małżeństwa należy jedność, nierozerwalność i otwartość na płodność. Poligamia jest przeciwna jedności małżeństwa; rozwód rozłącza to, co Bóg złączył. Odrzucenie płodności pozbawia życie małżeńskie dziecka, które jest „najcenniejszym darem małżeństwa”.

            Dopóki żyje prawowity współmałżonek, zawarcie powtórnego związku przez rozwiedzionych sprzeciwia się zamysłowi i prawu Bożemu. Osoby rozwiedzione zawierające nowy związek nie są wyłączone z Kościoła, ale nie mogą przystępować do Komunii świętej. Powinny jednak prowadzić życie chrześcijańskie, zwłaszcza wychowując swoje dzieci w duchu wiary.

W parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Budzisławiu Kościelnym przed zawarciem związku małżeńskiego obowiązują następujące formalności:

1. Do kancelarii parafii narzeczonej, narzeczeni zgłaszają się na 3 miesiące przed zawarciem małżeństwa 
     i przedstawiają dokumenty: