ks. Henryk Sławiński- „Katolicka teologia w dzisiejszym świecie: refleksje ad intra et ad extra”. Sprawozdanie z Międzynarodowego Sympozjum Teologicznego z okazji 75-lecia Fakultetu Teologicznego Uniwersytetu
Jana Komeńskiego (Bratysława, 15 listopada 2011 r.)
PRZEGLĄD BIBLIOGRAFICZNY
Jan Paweł II – nauczyciel wiary i teolog. Wykłady otwarte w Centrum Edukacyjnym im. Jana Pawła II w
Gliwicach w roku akademickim 2008/2009, red. K. Wolsza, Gliwice 2010 – ks. Jerzy Machnacz
Belgia we wspomnieniach pracowników KUL po drugiej wojnie światowej, wybór i wstęp E. Walewander,
Lublin 2011 – Aleksandra Rutkowska
Gerard Siwek, Rekolekcje. Wczoraj i dziś, Kraków 2011 – ks. Henryk Sławiński
Ignacy Dec, Siejba słowa, t. 22: Otoczmy troską życie, cz. 2, Świdnica 2011 – ks. Zdzisław Pawlak
STRESZCZENIA
bp Stefan Cichy - Kościół katedralny i jego znaczenie w życiu diecezji
Kościół katedralny, jako pierwszy i najważniejszy kościół w diecezji, jest znakiem duchowej świątyni, duchowego centrum komunii, znakiem jedności Kościoła partykularnego. Stanowi centrum liturgiczne, gdyż wskazuje na miejsce, z którego biskup naucza i gdzie przewodniczy czynnościom liturgicznym, udzielając święceń i sakramentu bierzmowania. Kościół katedralny winien być dla innych kościołów diecezji przykładem zachowania przepisów podanych w dokumentach i księgach liturgicznych, odnoszących się do urządzenia i wystroju kościołów.
Do podkreślenia znaczenia kościoła katedralnego przyczyniają się obchody rocznic jego poświęcenia. Dlatego należy wpajać wiernym umiłowanie i szacunek dla tej świątyni, wykorzystując wszelkie możliwe okazje.
powrót
Artykuł bpa Jan Kopca podejmuje ważny temat tj. miejsce kapituły katedralnej w relacjach „ad limina Apostolorum”. Rozważając dziejową drogę, którą przechodził Kościół pośród skomplikowanych uwarunkowań kolejnych epok, natrafiamy na obecność kapituł przy katedrach, czyli kolegiów duchownych, mających do spełnienia określone zadania w Kościele, które zostały w miarę dokładnie określone prawem. Autor zauważa, że jak wiele struktur kościelnych, także i kapituły przechodziły w ciągu dziejów przemianom. Natura i kanoniczno-prawne racje, w które kapituły zostały wyposażone już u progu swego powstania, kształtowały się potem jeszcze przez długi czas. Na ogół wiążemy je z towarzyszeniem biskupom diecezjalnym w wypełnianiu apostolskich obowiązków.
powrót
ks. Witold Kujawski - Treść artykułu stanowi rzetelne studium z zakresu historii diecezji włocławskiej z uwzględnieniem dziejów katedry we Włocławku. Autor snuje swoje refleksje w oparciu o solidne źróła historyczne, zaczynając od początku, aż po rok 2004, kiedy to miały miejsce ostatnie zmiany terytorialne. Ks. Kujawski ukazuje dzieje katedry jako kościoła biskupiego, podkreślając jej bogatą historię, na którą składają się nie tylko mury, ale przede wszystkim ludzie.
powrót
ks. Dariusz Lewandowski - Dzieje katedry we Włocławku
Pierwsza pisana wzmianka o istnieniu katedry we Włocławku pochodzi z 1185 r. Po zniszczeniu romańskiej świątyni przez zakon Krzyżaków, Biskup Maciej z Gołańczy 25 marca 1340 r. rozpoczął budowę nowej gotyckiej katedry. Dzieło zakończył jego bratanek Zbylut w dniu 13 maja 1411 r. Przy obecności króla Władysława Jagiełły nowa katedra została konsekrowana jako wotum za zwycięstwo odniesione nad Krzyżakami pod Grunwaldem. Późniejsi biskupi włocławscy nie szczędzili trudów w celu upiększania świątyni. W 1935 r. Biskup Karol Mieczysław Radoński postanowił sprawić nowe witraże zaprojektowane przez Józefa Mechoffera, Rektora ASP w Krakowie. Ważnym wydarzeniem w dziejach katedry włocławskiej była wizyta Papieża Jana Pawła II, który przebywał we Włocławku w dniach 6-7 czerwca 1991 roku. Ojciec Święty spotkał się w katedrze z katechetami, nauczycielami i uczniami. W związku Wielkim Jubileuszem Odkupienia ufundowano nowe spiżowe drzwi do katedry włocławskiej, których poświęcenia dokonał Biskup Wiesław Alojzy Mering w dniu 15 sierpnia 2004 r. Wszystkie podejmowane od końca XX w. prace konserwatorskie w katedrze włocławskiej miały na celu przygotowanie tej świątyni na jubileusz 600-lecia jej konsekracji, który uroczyście obchodzono od 19 marca do 9 października 2011 r.
powrót
ks. Artur Niemira - Jubileusz katedry włocławskiej
Niniejsza publikacja stanowi interesującą relację z jubileuszu 600-lecia katedry, jaki miał miejsce we Włocławku. Autor w sposób wnikliwy zapoznaje czytelników z wydarzeniami, jakie złożyły się na obchody jubileuszu. Jubileusz trwał od 19 marca do 9 października 2011 roku. Stał się on okazją do dziękczynienia Bogu za wszystko, co dokonało się w ciągu wieków w świątyni pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP we Włocławku.
Prezentowana publikacja na początku zapoznaje z dziejami katedry włocławskiej a następnie w sposób chronologiczny opisuje przeżywane kolejno wydarzenia. Zawiera ona zestawienia, podsumowania i opisy najważniejszych wydarzeń. Obok wprowadzenia zawiera część zatytułowaną – Znaki łączności ze Stolicą Apostolską, część drugą - Jubileusz we wspólnocie diecezjalnej oraz zakończenie.
powrót
ks. Robert Nęcek - Godność osoby ludzkiej podstawą życia społecznego w świetle nauczania Benedykta XVI
Godność osoby ludzkiej jest zagadnieniem bardzo szerokim. W powyższym artykule została ona ukazana w kontekście wyzwań, jakie niesie ze sobą nowa ewangelizacja. Autor najpierw wskazuje na antropologiczną nowość chrześcijaństwa, która manifestuje się w wymiarze relacyjnym i to zarówno w odniesieniu do Trójcy Świętej jak również do innych stworzeń. Godność domaga się również wysiłku ze strony tego, kto został nią obdarowany. Autor zwraca uwagę na rolę Kościoła w poszanowaniu godności osoby, wskazując na jego zadania jako tego, który ewangelizuje sam siebie i ewangelizuje świat. Godność osoby jest również zobowiązaniem, zwłaszcza do odpowiedzialności oraz respektowania prawdy, jako gwarancji poszanowania godności człowieka.
powrót
ks. Edward Sienkiewicz - Święty Augustyn jako mistrz syntezy wiary i rozumu
Odkrycie najgłębszej prawdy istnienia Augustyn realizował na drodze poznania greckiej filozofii i jej korekty, jaką umożliwiło mu Objawienie. Myśl helleńską z prawdami zawartymi w Piśmie Świętym łączyli już chrześcijańscy pisarze z Aleksandrii. Wielką syntezę jednak, która pozwala mówić o rozumie i autorytecie, jako dwóch źródłach poznania, zawdzięczamy biskupowi Hippony. Filozofię uznawał on za umiłowanie mądrości, prowadzące do poznania Prawdy i związanego z tym najgłębszego szczęścia człowieka. Sama jednak filozofia jako droga do Prawdy narażona jest wieloma niebezpieczeństwami, o czym świadczą liczne błędy. Stąd jej wartość ukazuje się dopiero w otwarciu się na Boga, a człowiek zdolny jest do wiary dzięki władzy rozumu, który według Augustyna sprawdza, czy wiara zasługuje na zaufanie. Jako pewny i nieomylny uznaje on autorytet Jezusa Chrystusa, który jest samą Prawdą. Wiara według Augustyna nieustannie szuka zrozumienia, ale też rozumienie potrzebuje wiary, dzięki czemu unika on konfliktu między pierwszeństwem rozumu, które jest logiczne i pierwszeństwem wiary, które nazywa chronologicznym.
powrót
ks. Czesław Parzyszek SAC - Dechrystianizacja – wyzwaniem dla ludzi wiary
Ks. Parzyszek najpierw analizuje sytuację współczesnego świata zauważając, że łatwiej jest człowiekowi żyć, ale jest coraz więcej zjawisk, które go zasmucają: indywidualizm, egoizm, hedonizm, relatywizm. Autor dokonuje zgrabnej syntezy, wskazując na zadania chrześcijan we współczesnym świecie.
powrót
Jakub Holnicki-Szulc - Promisso a sacrificium – nauka o Eucharystii
Autor dokonał analizy sakramentologicznego dialogu, który toczy się w pomiędzy Kościołem Katolickim a Kościołem Protestanckim. Ukazując różnice w rozumieniu przede wszystkim Eucharystii, wskazał na sakramentalność Kościoła, która jest nierozerwalnie związana z jego istotą.
powrót
ks. Waldemar Karasiński - Podstawowe prawdy wiary w kazaniach ks. Mariana Nassalskiego. Analiza merytoryczna.
Spośród bogatej i różnorodnej twórczości Ks. Mariana Nassalskiego (1860-1942), która oscylowała wokół zagadnień dogmatycznych, moralnych oraz społecznych w artykule została przestawiona analiza merytoryczna kazań dotycząca podstawowych prawd wiary. Autor posiadał dobrą znajomość ówczesnej teologii dogmatycznej, którą osadzał w tradycji i Piśmie Świętym oraz wiązał ściśle z wymogami moralnymi i zastosowaniem praktycznym. Odwoływał się w kazaniach do nauki Kościoła szczególnie do Sobory Trydenckiego. Prawdy wiary przedstawiał w sposób jasny i przystępny.
powrót
