Do strony głównej


 

 

Niniejszy artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie współczesnego człowieka: jak wzmocnić instytucję rodziny i stworzyć właściwe relacje panujące między jej członkami, a także pomiędzy rodziną a społeczeństwem. Problem ten jest w naszych czasach niezwykle istotny, choć nie nowy. Najbardziej niepokojące nie są jedynie same wydarzenia - wzrastającej liczby rozwodów, konkubinatów i rozbitych małżeństw. Najgorsze jest stopniowe przyzwyczajanie się do takiego modelu życia współczesnej rodziny chrześcijańskiej i zacieranie granicy życia moralnie dobrego i złego, o czym pisał już Jan Paweł II. Osoby żyjące przez wiele lat w związkach sakramentalnych uważa się za nienowoczesne. Preferuje się natomiast związki "przelotne", które ograniczałyby do minimum odpowiedzialność za drugiego człowieka. W ten sposób wzrasta egoizm i przedmiotowe tratowanie drugiego człowieka. Tymczasem w osobie ludzkiej jest zakorzeniona tęsknota za rodziną, miłością, związkiem trwałym, opartym na wzajemnym zrozumieniu szacunku i odpowiedzialności. Do takiej przecież wspólnoty ludzie zostali powołani w akcie stwórczym Boga (por. Rdz 1, 27). Dlatego konieczna jest duchowa odnowa chrześcijańskiej rodziny, która w naturalny sposób wpłynie również na religijno-moralną odnowę społeczeństwa.

Współczesny człowiek potrzebuje odpowiednich wzorców, które ukażą mu sposób realizowania powołania do szczęścia rodzinnego i przezwyciężania codziennych trudności na tej drodze. Najlepszym zaś wzorem jest ukazanie życia Jezusa, Maryi i Józefa oraz zaznaczenie cnót, które nieustannie rozwijali, umacniając więzy miłości z Bogiem i między sobą. Ktoś może uważać ten przykład za nieodpowiedni dla współczesnych czasów, jednak głębsza analiza życia Osób Świętej Rodziny potwierdzi zasadność przytoczenia tego wzoru współczesnemu człowiekowi. Co prawda czasy się zmieniły i warunki życia współczesnej rodziny są inne od tych, w jakich żyła rodzina nazaretańska, jednak rodzina stanowi nadal wspólnotę opartą na wzajemnych relacjach, w których powinna dominować miłość i wypływający z niej szacunek, zaufanie i odpowiedzialność. Posiadając te cnoty, członkowie rodziny są w stanie przezwyciężyć wszystkie trudności i zagrożenia, jakie przynosi im życie, także w XXI wieku. Dlatego istotne wydaje się być podkreślenie konieczności rozwijania cnót według wzoru, jaki dała Święta Rodzina. Pomoże w tym bogactwo nauczania ks. Jana Berthier, który w swoim życiu odznaczał się wielkim nabożeństwem do Świętej Rodziny, a także pragnieniem zachęcenia wszystkich ludzi do naśladowania Jej cnót. Uważał to bowiem za najdoskonalszy sposób odnowy religijno-moralnej rodziny, a poprzez nią i społeczeństwa.


Strona główna | Zeszyt bieżący | Pomoce homiletyczne | Informacje dla autorów
Zeszyty archiwalne | Redakcja | Kontakt

 

"Ateneum Kapłańskie" 1999-2006