Autor artykułu podejmuje zagadnienie edukacji religijnej i od razu zauważa, że dokonuje się ona zawsze w konkretnych uwarunkowaniach. Wskazuje na negatywne tendencje we współczesnym świecie (rozpacz, smutek absurd), jak również na pozytywne symptomy ponownego zainteresowania religią i edukacją religijną. Ks. Stala sięga do bogatego nauczania Papieża Polaka i podkreśla zasadnicze rysy jego edukacji religijnej: wychowanie do relacji do Boga, człowiek jakom osoba, personalizm jako zasadniczy rys tejże edukacji.